Χριστούγεννα:Η αγαπημένη γιορτή όλων;;;

Tweet

Σε λίγες μέρες έχουμε Χριστούγεννα. Στους δρόμους, στα καταστήματα και στα περισσότερα σπίτια τα στολίδια και τα φωτάκια έχουν ήδη πάρει τη θέση τους. Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται πως αυτή η γιορτή είναι η αγαπημένη μικρών και μεγάλων. Είναι όμως...;
Ένας μεγάλος αριθμός ατόμων κάθε χρόνο παραπονιέται πως τα Χριστούγεννα βιώνει αισθήματα θλίψης, απαισιοδοξίας και μελαγχολίας. Οι κυριότεροι παράγοντες που συμβάλλουν στα παραπάνω συναισθήματα είναι οι ακόλουθοι:

• 1. Η προϋπάρχουσα μοναξιά που νιώθει κάποιος (λόγω χωρισμού ή γενικότερων συνθηκών) επιτείνεται κατά τη διάρκεια των γιορτών διότι έρχεται σε αντίθεση με αυτό το ζεστό και οικογενειακό-χαρούμενο κλίμα των Χριστουγέννων.
• 2. Η χρόνια ασθένεια ή η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και οι αναμνήσεις παλαιότερων ευτυχισμένων εορτών επίσης προκαλούν καταθλιπτική διάθεση.
• 3. Η αγοραστική δύναμη των περισσότερων και τα οικονομικά προβλήματα έρχονται και πάλι στο προσκήνιο αφού δεν μπορούν να αγοράσουν όσα δώρα θα ήθελαν με αποτέλεσμα το άγχος και για το επόμενο έτος και όσα αυτό θα φέρει μαζί του να γίνεται εντονότερο.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιωθεί η διάθεσή μας στις γιορτές;

1. Να μην μένουμε μόνοι. Να προσκαλούμε τα πιο αγαπημένα πρόσωπα κοντά μας και να βγαίνουμε έξω.
2. Σε περίπτωση χρόνιας ασθένειας να ζητάμε τη στήριξη όσων μας αγαπούν, ενώ σε περίπτωση πένθους να μην πιέζουμε τον εαυτό μας να "ξεχάσει" ή να "ξεπεράσει".
3. Να θυμόμαστε πως τα ομορφότερα πράγματα στη ζωή είναι στιγμές και όχι υλικά αγαθά. Αν καταφέρουμε να περιορίσουμε την καταναλωτική μας μανία, θα νιώσουμε πολύ καλύτερα. 

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

Ημερήσιο πρόγραμμα: κι όμως ένα μέσο "ελευθερίας" για το παιδί σας.

Tweet

Για πολλούς γονείς η λέξη "πρόγραμμα" φέρνει στο νου τους έννοιες όπως δέσμευση, έλλειψη ελευθερίας, αυθορμητισμού και ευελιξίας για το παιδί τους. Φοβούνται ότι μέσω ενός ημερήσιου καθημερινού προγράμματος το παιδί θα αισθανθεί καταπίεση και ότι θα υιοθετήσει το ρόλο ενός "ρομπότ" που απλά θα εκτελεί τις εντολές του προγράμματος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τα παραπάνω ίσως να έχουν μια βάση σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, παιδιά που οι ανάγκες τους για ελευθερία κινήσεων είναι πρωταρχική. Ας αναλογιστούμε όμως πόσο λειτουργικό και αποτελεσματικό θα ήταν ένα ημερήσιο πρόγραμμα με εικόνες που θα απεικονίζε όλες τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού, συμπεριλαμβανομένου και τις σχολικές του εργασίες, σε ηλικίες των 5-6 ετών. Τα παιδιά των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού βρίσκονται σε ένα περιβάλλον καινούργιο για αυτά. Βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια να κατανοήσουν το καινούργιο τους "κόσμο" και όλα αυτά που αυτός συνεπάγεται: ευθύνες, εργασίες, υποχρεώσεις, καθημερινές κοινωνικές συνδιαλλαγές και ένα περιβάλλον το οποίο δεν μπορούν να ελέγξουν και ίσως τα αποδιοργανώνει. Οι δυσκολίες μελέτης που ίσως παρουσιάζουν τα παιδιά της πρώτης δημοτικού οφείλονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό σε δυσκολίες προσαρμογής των παιδιών στη σχολική ρουτίνα και όχι σε μαθησιακές δυσκολίες.

   Μέσω ενός καθημερινού οπτικοποιημένου προγράμματος το μικρό παιδί κατορθώνει να οργανωθεί, να ελέγξει και να προβλέψει το περιβάλλον του και τις δραστηριότητες του, να αποκτήσει αίσθηση του χρόνου και βλέποντας στο πρόγραμμά του και τα διαλείμματα του και τις ώρες του παιχνιδιού που θα έχει μέσα στη μέρα του να αποκτήσει κίνητρο για την ολοκλήρωση της μελέτης του.

   Δε χάνετε τίποτα λοιπόν να καθήσετε μαζί με το παιδί σας κάθε βράδυ και να  φτιάξετε το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Το παιδί μ' αυτό τον τρόπο να νιώσει ότι παίζει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του προγράμματος του και ότι δε θα εκτελεί απλά οδηγίες και εντολές. Αυτή τη διαδικασία δοκιμάστε να την κάνετε κάθε βράδυ έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα της ευελιξίας της αλλαγής των δραστηριοτήτων από μέρα σε μέρα.

   Μη παραλείπετε να συμπεριλαμβάνετε στο ημερήσιο πρόγραμμα του παιδιού σας εικόνες αντιπροσωπευτικές, τόσο για το ίδιο όσο και για τις δραστηριότητες που αυτές θα απεικονίζουν, καθώς επίσης και τα συχνά διαλείμματα ενδιάμεσα των δραστηριοτήτων του. Επιπλέον μετά από μια δύσκολη δραστηριότητα π.χ μετά από το διάβασμα της ορθογραφίας μη παραλείπετε να βάλετε σαν επόμενη δραστηριότητα κάτι ευχάριστο για το παιδί σας όπως να παίξει για 20 λεπτά με το αγαπημένο του παιχνίδι.

   Δοκιμάστε να εισάγετε στη καθημερινότητα του παιδιού ένα οπτικοποιημένο πρόγραμμα και δείτε το σαν μια πολύ καλή ευκαιρία να μοιραστείτε με το παιδί σας τη διαδικασία της διαμόρφωσης του. Ίσως σας εκπλήξει το πόσο πιο ήρεμα θα κυλά η καθημερινότητα και για τους δυο σας από εδώ και πέρα...

Οκτώβρης: Ο μήνας του καρκίνου του μαστού.

Tweet  Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που παγκοσμίως είναι γνωστός για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του καρκίνου του μαστού. Σε όλον τον κόσμο, γίνονται δράσεις που αφορούν στην ενημέρωση των γυναικών σχετικά με την αναγκαιότητα της πρόληψης, τη σημασία της αυτοεξέτασης, μέσω της ψηλάφισης αλλά και τη σημασία που έχει για κάθε γυναίκα η πραγματοποίηση  μαστογραφίας και τεστ Παπ. Οι αριθμοί κάποτε κάνανε λόγο για εξετάσεις σε γυναίκες άνω των 45, ωστόσο, οι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής που δεν περιμένουν κανέναν, έχουν ρίξει το όριο κατά πολύ.
 Πλέον, έχει αποδειχτεί ότι η εμφάνιση καρκίνου μπορεί να συμβεί  ακόμη και όταν χαλαρώνουμε από πιεστικές καταστάσεις και όχι μόνο τη στιγμή που τις ζούμε. Για παράδειγμα, γυναίκες που ζουν σε άσχημα οικογενειακά περιβάλλοντα έχουν εμφανίσει καρκίνο, όταν  τελικά κατάφεραν να απομακρυνθούν από αυτά και να ζήσουν μια πιο ήρεμη ζωή.
  Ο μήνας αυτός καλό θα ήταν να αποτελέσει την αρχή για όσες γυναίκες δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τέτοιου είδους εξετάσεις. Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η ψυχολογική επιβάρυνση που προκαλούν οι ιατρικές εξετάσεις και τα ενδεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα. Είναι γνωστό, όμως, από την αρχαιότητα ήδη, ότι είναι καλύτερα να προλαμβάνουμε παρά να θεραπεύουμε..
Οπότε, με αφορμή την ενημέρωση για τον καρκίνο του μαστού, ας αφιερώσουμε όλες για τους εαυτούς μας αλλά και για όλες τις γυναίκες που είναι σημαντικές στη ζωή μας λίγο χρόνο για εξετάσεις που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή μας.

Το "τρίτο" πρόσωπο...

Tweet

Οι περισσότεροι αναζητούν στη σχέση τους την αποκλειστικότητα, τη συντροφικότητα και την αγάπη μέσα από το μοίρασμα συναισθημάτων και εμπειριών που αφορούν τους δυο τους...και μόνο! Υπάρχουν όμως και κάποιες σχέσεις που είναι πιο περίπλοκες, για παράδειγμα σχέσεις στις οποίες ένα άτομο δημιουργεί δεσμό με ένα άλλο άτομο που βρίσκεται ήδη σε μία ακόμη σχέση(παντρεμένο ή μη). Σε αυτά τα τρίγωνα οι ρόλοι του θύματος και του θύτη είναι ασαφείς, μπερδεύονται και αντιστρέφονται συχνά.

Το τρίτο πρόσωπο,στην περίπτωση που γνωρίζει για τη σχέση του συντρόφου του,συμβιβάζεται στην ιδέα πως τον/την μοιράζεται και δεν έχει την αποκλειστικότητα στη ζωή του/της κάτι που σε σχέσεις δυο ατόμων θεωρείται άκρως αφύσικο. Από την άλλη,το άτομο που βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο σχέσεις και δεν αποφασίζει να τερματίσει τη μία από τις δυο, συνηθίζει να χρησιμοποιεί προφάσεις για τους λόγους που του είναι αδύνατο να χωρίσει "εκμεταλλευόμενο" πολλές φορές την υπομονή και τα συναισθήματα του τρίτου προσώπου. Σε τέτοιες καταστάσεις βέβαια, δεν μπορούμε να διακρίνουμε αν το τρίτο πρόσωπο είναι το θύμα ενός ανθρώπου που δεν αποφασίζει να χωρίσει και να του δώσει όσα θα ήθελε ή ο θύτης που παρεμβαίνει σε έναν ήδη υπάρχοντα δεσμό. Ίσως να μην υπάρχει και σωστή απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα,σιγουρά δεν υπάρχει μόνο άσπρο-μαύρο.Ας μην ξεχνάμε πως η κάθε σχέση είναι εντελώς διαφορετική και υπάρχουν τριγωνα στα οποία το τρίτο πρόσωπο δεν γνωρίζει πως ο σύντροφος του έχει ήδη έναν δεσμό ή περιπτώσεις που ο σύντροφος αδυνατεί να πάρει διαζύγιο για ποικίλλους λόγους(οικογενειακούς,προσωπικούς,κοινωνικούς).

Σημασία έχει ο κάθε άνθρωπος να κάνει τις σωστές για εκείνον επιλογές, αυτές που θα τον κάνουν ευτυχισμένο και δεν θα θέσουν σε κίνδυνο τον προσωπικό του κώδικα αξιών και την ψυχική και σωματική του ισορροπία.

Τυχερά Παιχνίδια και Εθισμός

Tweet

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ιδιαίτερη άνθηση στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με τα τυχερά παιχνίδια. Τα μόνα καταστήματα που είναι ακόμη γεμάτα κόσμο είναι τα λεγόμενα προποτζίδικα, που πλέον σου προσφέρουν μια πληθώρα τυχερών παιχνιδιών. Μια τέτοια κοινωνική πραγματικότητα, ωστόσο, δεν πρέπει να λαμβάνεται τόσο αψήφιστα υπόψη.

Τυχερό παιχνίδι. Η σημασία του παιχνιδιού ήταν πάντα κρίσιμη στη ζωή του ανθρώπου. Από τα αρχαία χρόνια το παιχνίδι αποτελεί μέρος της καθημερινότητας και προσφέρει στον άνθρωπο πλειάδα αρετών, όπως είναι η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η συνεύρεση με άλλους ανθρώπους, η δημιουργική σκέψη, η ευχαρίστηση κ.α. Η έννοια του τυχερού παιχνιδιού έρχεται να προστεθεί όταν μιλάμε για αστάθμητους παράγοντες που ορίζουν το παιχνίδι, όπως είναι η τύχη. Και πόση ευχαρίστηση μπορεί να προκαλεί στον παίκτη αυτή η ένταση του ρίσκου; Αυτή η ένταση μεταφράζεται στο σώμα μας ως έκκριση αδρεναλίνης, μιας ορμόνης που μας κάνει να νιώθουμε ζωντανοί και ενεργοποιημένοι. Μήπως κάτι τέτοιο δεν επιζητούμε άλλωστε; Έναν λόγο να νιώσουμε χαρούμενοι; Έναν λόγο να αισθανθούμε ζωντανοί; Σκέφτομαι πως σε μια κοινωνικοοικονομική κατάσταση που το άτομο αποκόβεται από όλες εκείνες τις πηγές της ικανοποίησης και της ευχαρίστησης (εργασία, δημιουργία οικογένειας, διαπροσωπικές σχέσεις), γίνεται εύκολα επιρρεπές σε εξαρτήσεις συμπεριφοράς όπως είναι ο τζόγος. Αυτό βέβαια αποτελεί μια υπόθεση, που μέλλεται να αποδειχθεί.

Εθισμός στα τυχερά παιχνίδια.

Καταναγκαστικό παιχνίδι είναι ένας τύπος διαταραχής ελέγχου της παρόρμησης. Οι καταναγκαστικοί παίκτες δεν μπορούν να ελέγξουν την ώθηση τους να παίξουν ακόμη κι ας ξέρουν πως έτσι βλάπτουν τους ίδιους αλλά και την οικογένεια τους.

Η ενασχόληση με τον τζόγο γίνεται εξάρτηση όταν το άτομο σκέφτεται και ασχολείται συνεχώς με τυχερά παιχνίδια. Αυτή η ενασχόληση καθορίζει την διάθεση του και η απομάκρυνση από αυτήν οδηγεί σε στερητικά συμπτώματα.  Ο εξαρτημένος θα βιώσει ευερεθιστότητα, ανηδονία, νευρικότητα, άγχος, καταθλιπτική διάθεση, κρίσεις πανικού, διαταραχές στον ύπνο, πονοκεφάλους και άλλα ψυχοσωματικά συμπτώματα αν απομακρυνθεί από την ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια.

Οι άνθρωποι με προβλήματα εθισμού στα τυχερά παιχνίδια πολλές φορές δεν αποδέχονται την κατάσταση τους, κάτι που άλλωστε συμβαίνει συχνά στις εξαρτήσεις. Πολλές φορές μπαίνουν στην διαδικασία να κρύψουν αυτό που τους συμβαίνει λέγοντας στους δικούς τους ανθρώπους ψέματα σχετικά με το που ήταν και τι έκαναν. Το πρόβλημα στα χέρια των ειδικών φαίνεται να το φέρνει η οικογένεια, δυστυχώς όταν έχει οικονομικές επιπτώσεις.

Φυσικά δεν πρέπει να αγνοούμε μια τέτοια κατάσταση, η οποία τελικά ξεφεύγει από τα πλαίσια της διασκέδασης και περνάει στην φάση της ασθένειας. Η αναζήτηση βοήθειας σε κάποιον ειδικό κρίνεται απαραίτητη και καλό θα ήταν να συμβεί στα αρχικά στάδια ενασχόλησης ενός ατόμου με τυχερά παιχνίδια. Η οικογένεια του ατόμου καλό είναι να αποτελεί υποστηρικτική βάση για τον ίδιο για να μην αναγκαστεί το άτομο να λέει ψέματα και να μπορούν έπειτα να αντιμετωπίσουν από κοινού μια άσχημη εξέλιξη. Επειδή όμως η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση κρίνεται σκόπιμο να επισκεφτεί κάποιος έναν ειδικό ακόμη κι όταν ελάχιστα ασχολείται με τον τζόγο γιατί τα όρια μεταξύ φυσιολογικού παθολογικού δεν είναι πάντα ευδιάκριτα.

Τέλος είναι χρήσιμο να αναφερθεί ότι υπάρχει και λειτουργεί μια παγκόσμια οργάνωση η Gamblers Anonymous στην οποία μπορεί να απευθυνθεί και κάποιος από την Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε ότι¨ η αποδοχή ενός προβλήματος είναι η μισή λύση¨.

Διαζύγιο γονέων:Τρόποι διαχείρισής του όταν έχετε παιδιά

Tweet

  Τα τελευταία χρόνια, ο θεσμός του διαζυγίου έχει γίνει τόσο δημοφιλής όσο και εκείνος του γάμου.Πολλά ζευγάρια μετά από χρόνια σχέσης(ή/και συγκατοίκησης) αποφασίζουν να πανρευτούν και να δημιουργήσουν οικογένεια. Τα πράγματα όμως πολλές φορές δεν εξελίσσονται όπως τα φαντάζονταν και δεν είναι λίγοι αυτοί που αποφασίζουν πως το διαζύγιο είναι η σωστότερη λύση.

  Οι λόγοι ποικίλλουν και αφορούν κυρίως τη συγκρουσιακή σχέση του ζευγαριού, διαφυλικές διαφορές, αδυναμία επικοινωνίας και προβλήματα συμπεριφοράς του ενός συζύγου.

Αν το ζευγάρι δεν έχει αποκτήσει παιδιά, τότε μιλάμε για τη διάλυση μιας σχέσης η οποία αφορά δύο ανθρώπους που καλούνται να το αποδεχθούν και να συνεχίσουν χωριστά την πορεία της ζωής τους.

Στην περίπτωση όμως που το ζευγάρι έχει αποκτήσει παιδιά, ο αντίκτυπος του διαζυγίου αφορά όχι μόνο τους γονείς τους αλλά και τα ίδια.Τα παιδιά αγαπούν τη σταθερότητα. Για την ακρίβεια η σταθερότητα και η φροντίδα τους,τους προσφέρουν το ασφαλές περιβάλλον που χρειάζονται για να μεγαλώσουν σωστά.Επομένως,στις όποιες αλλαγές επηρεάζουν τη ζωή τους πρέπει να ενημερώνονται επαρκώς και με ειλικρίνεια ώστε να αποφευχθεί η ρευστότητα που τα συγχύζει και κλονίζει την εμπιστοσύνη τους.

  Ανεξάρτητα από το εξελικτικό στάδιο στο οποίο βρίσκεται το παιδί, έχει την ανάγκη σαφούς και απλής ενημέρωσης για το πώς θα είναι η ζωή του μετά το διαζύγιο.Δηλαδή, καλό θα ήταν όταν αποφασισθεί οριστικά το διαζύγιο, και οι δύο γονείς μαζί να μιλήσουν στα παιδιά και να τους εξηγήσουν πως πλέον δεν θα μένουν όλοι μαζί αλλά θα συνεχίσουν να νοιάζονται και να τα αγαπούν το ίδιο, να πραγματοποιούν μαζί τις δραστηριότητες που έκαναν και παλαιότερα και ότι ο γονέας που δεν θα μένει μαζί τους θα τα βλέπει όσο συχνότερα είναι εφικτό.Θα πρέπει να καταστεί σαφές πως διαλύεται η ερωτική σχέση του ζευγαριού και όχι ολόκληρη η οικογένεια.Κατά συνέπεια, θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι κανόνες που ίσχυαν στο σπίτι καθώς και οι δυο γονείς θα βρίσκονται σε επικοινωνία για οτιδήποτε αφορά τα παιδιά και θα είναι δίπλα τους σε όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής τους.Μεγάλη προσοχή απαιτείται στην τήρηση όσων συμφωνήθηκαν όπως επίσης και στην αποφυγή μομφών από τον ένα γονέα στο άλλο. Επιπλέον, θα βοηθούσε πολύ να ενημερωθούν οι συγγενείς και οι δάσκαλοι ώστε να δημιουργήσουν για το παιδί ένα υποστηρικτικό δίκτυο και όχι να συμβάλλουν στο αντίθετο. 

Αυτισμός και Αϊνστάιν!

Tweet

   Γύρω μας άνθρωποι πολλοί, αμέτρητοι, ο καθένας με τη διαφορετικότητα του κινείται στο χώρο εργασίας μας, σε δημόσιους χώρους, στο προσωπικό μας χώρο, σε περιστασιακές συγκυριακές καταστάσεις που προκύπτουν στη καθημερινότητα μας. Άνθρωποι που για κάποιους από αυτούς, μετά από μια συναναστροφή μας μαζί τους, μπορεί να τους αποδώσουμε χαρακτηρισμούς όπως περίεργος, ιδιότροπος, εγωκεντρικός, κοινωνικά αδέξιος, μοναχικός, καθόλου συναισθηματικός, αγενής ή απλά.... ίσως... αυτιστικός.....

   Ο αυτισμός δε περιορίζεται πλέον στην κλασική στερεότυπη εικόνα του παιδιού που κουνιέται μπρος- πίσω, κρατώντας ένα αντικείμενο στο χέρι του,φέρνοντας το πολύ κοντά στο πρόσωπό του και είναι χαμένο στον κόσμο του.... Ο αυτισμός απλά είναι ένας διαφορετικός τρόπος επεξεργασίας των πληροφοριών του "τυπικού" κόσμου μας...Υπάρχουν γύρω μας αρκετοί ενήλικες αυτιστικοί (υψηλής λειτουργικότητας), οι οποίοι έχοντας προβεί στην παιδική τους ηλικία σε εκπαιδευτικές/θεραπευτικές παρεμβάσεις σχετικά με κοινωνικές, γνωστικές και επικοινωνιακές δεξιότητες έχουν καταφέρει να σπουδάζουν, να εργάζονται, να έχουν κάνει οικογένεια και να συναναστρέφονται με τους "τυπικούς" ενήλικες χωρίς τη "ταμπέλα" και το στίγμα του αυτιστικού ανθρώπου.

   Οι διαγνώσεις του αυτισμού ή της αλλιώς διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής σε παιδιά ηλικίας από 2 ετών έως την εφηβεία τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί αισθητά στην Ελλάδα για το λόγο ότι οι γονείς είναι πλέον και στη χώρα μας πιο ενημερωμένοι σχετικά με τα αναπτυξιακά θέματα και περισσότερο απαλλαγμένοι από ταμπού που επικρατούσαν τις παλιότερες εποχές. Κοινωνικά ταμπού που είχαν σαν αποτέλεσμα οι γονείς των παιδιών με αυτισμό, θεωρώντας τα ανίκανα και ανάπηρα, να τα περιορίζουν στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μη έχοντας αποκτήσει ούτε τις βασικές δεξιότητες αυτόνομης διαβίωσης ευτυχώς είναι περιορισμένα πλέον στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας μας.

   Σήμερα η διάγνωση σε πολλές περιπτώσεις γίνεται έγκαιρα, είναι έγκυρη, συνοδεύεται από σωστή, σαφή, αναλυτική ενημέρωση της οικογένειας, από την κατάλληλη συμβουλευτική υποστήριξη της και τον σχεδιασμό της κατάλληλης θεραπευτικής – εκπαιδευτικής παρέμβασης για το παιδί.

   Πλέον, στη χώρα μας, τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν έως ένα βαθμό την εκπαίδευση των παιδιών με αυτισμό σε όλο το ηλικιακό τους φάσμα καθώς επίσης υπάρχουν αμέτρητα κέντρα παρέμβασης, μιας παρέμβασης που όσο πιο πρώιμα ξεκινήσει, τόσο μεγαλύτερη βελτίωση και εξέλιξη υπάρχει. Ο αυτισμός δε θεραπεύεται αλλά τα αυτιστικά στοιχεία που παρουσιάζει ένα παιδί στην ηλικία των 3χρονών μπορούν με την κατάλληλη παρέμβαση (λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, αισθητηριακή ολοκλήρωση, ψυχοπαιδαγωγική) να μειωθούν θεαματικά με την πάροδο των χρόνων, τόσο που το αυτιστικό παιδί σας ίσως να μπορεί να εξελιχθεί σ' έναν σύγχρονο Αϊνστάιν!!

  Ο Baron-Cohen από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, και ο μαθηματικός Ioan James από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αξιολόγησαν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Νεύτωνα και του Αϊνστάιν για να βρουν αν εκδηλώνουν τα τρία βασικά συμπτώματα του συνδρόμου Asperger (τύπος αυτιμού υψηλής λειτουργικότητας): στερεότυπα ενδιαφέροντα, εμμονική ενασχόληση, δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και προβλήματα στην επικοινωνία.

   Ο Νεύτωνας φαίνεται να ήταν πιθανόν σύμφωνα με τις περιγραφές πιο κλασσική περίπτωση αυτιστικού ατόμου. Μιλούσε σπάνια, ήταν τόσο απορροφημένος από τη δουλειά του που συχνά ξεχνούσε να φάει, ήταν απρόβλεπτος, άλλοτε μαλθακός, άλλοτε ενεργητικός και συχνά οξύθυμος με τους λίγους φίλους που είχε. 

   Ο Αϊνστάιν, ως παιδί, ήταν κι αυτός απομονωμένος, μοναχικός και επαναλάμβανε ηχολαλικά προτάσεις, μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Αργότερα, έγινε ένας περιβόητος ομιλητής αλλά με δυσνόητο, μπερδεμένο, ιδιόρρυθμο λόγο, είχε φίλους, πολυάριθμες σχέσεις, μια ιδιαίτερη σχέση με την γυναίκα του και "εξέφραζε ανοιχτά, χωρίς περιστροφές, την άποψή του για κοινωνικο-πολιτικά ζητήματα μη υπακούοντας σε κοινωνικούς κανόνες".Ο Baron-Cohen πιστεύει ότι και ο Αϊνστάιν παρουσίαζε συμπτώματα του συνδρόμου Asperger, πιο χαρακτηριστικά στην παιδική ηλικία. Ο Baron-Cohen λέει: «Το πάθος, ο έρωτας και η υποστήριξη της δικαιοσύνης μπορεί να εμφανίζονται, ως χαρακτηριστικά στοιχεία των ατόμων με σύνδρομο Asperger. Αυτό που δεν μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι μεσύνδρομο Asperger είναι η αυθόρμητη συζήτηση».
  Υπάρχουν λοιπόν και ερευνητές που μας ωθούν να δούμε το θέμα του αυτισμού λίγο πιο αισιόδοξα. Ας μη ξεχνάμε βέβαια ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση της αισιόδοξης και της απαισιόδοξης παλιάς αντίληψης του αυτισμού!...

Ας θέσουμε στόχους με «έξυπνο» τρόπο..

Tweet

Φαίνεται πως κάθε έτος έχει δυο αρχές…… μια αρχή είναι χρονολογικά ορισμένη ως αρχή του έτους, η πρωτοχρονιά…. και μια αρχή που ξεπερνάει τα στενά όρια του χρόνου και συνδέεται με ξεκινήματα άλλου τύπου…. ο Σεπτέμβρης…..

Όλοι μας, μέσα στο δικό του πλαίσιο ο καθένας φυσικά (μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, εργαζόμενοι κ.α.), αντιμετωπίζουμε τον Σεπτέμβριο ως μήνα εκκίνησης. Για πολλούς ενδεχομένως να είναι και μήνας αλλαγής…. Είναι ένας μήνας, αναμφισβήτητα, που θέτονται νέοι στόχοι, που επαναπροσδιορίζονται παλαιότεροι και που μπαίνουν σε ρότα υλοποίησης αποφάσεις και σχέδια.

Είναι πολύ όμορφο και ζωογόνο να κάνουμε όνειρα. Τα όνειρα μας, μας κατευθύνουν προς τα εκεί που πιστεύουμε ότι θα γίνουμε ευτυχισμένοι και πλήρεις… μας δείχνουν την πορεία. Αυτό που θα ήταν χρήσιμο σε εμάς είναι να θέσουμε στόχους, εμπνεόμενοι βέβαια από τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Να θέσουμε στόχους-μικρά βήματα προς το όραμα μας.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ωστόσο ότι η διαδικασία της στοχοθεσίας είναι πιο περίπλοκη από όσο φανταζόμαστε. Ένας στόχος μας, για να έχει πιθανότητες να επιτευχθεί, θα πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι S.M.A.R.T.!

S= SPECIFIC:  Ο στόχος μας πρέπει να είναι συγκεκριμένος. Χρειάζεται να καταγράψουμε ακριβώς τι είναι αυτό που θέλουμε, τον τρόπο που θα το επιτύχουμε, τον χρόνο που χρειαζόμαστε, αν χρειαζόμαστε βοήθεια από άλλους…..

M=MEASURABLE: Ο στόχος μας πρέπει να είναι μετρήσιμος, δηλαδή πρέπει να ξέρουμε ποιο θα είναι το αποδεικτικό σημείο της επιτυχίας μας, να γνωρίζουμε πότε θα έχουμε κατακτήσει τον στόχο μας.

A=ACHIEVABLE: Ο στόχος μας θα πρέπει να μπορεί να επιτευχθεί σύμφωνα με τους πόρους και τις δυνατότητες που έχουμε στην διάθεση μας. Ανέφικτοι εκ των πραγμάτων στόχοι είναι πολύ πιθανό να μας αποκαρδιώσουν και καλό είναι να μην θέτονται.

R=REALISTIC: Ο στόχος μας θα πρέπει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, να μπορεί να συμβεί η αλλαγή που περιγράφει.

T=TIME-BOUND: Και τέλος, πρέπει να δηλώνεται το χρονικό πλαίσιο που θέλουμε να ολοκληρωθεί ο στόχος μας, ώστε να είμαστε περισσότεροι δεσμευμένοι και συγκεντρωμένοι σε αυτόν.

Μικρά και σταθερά βήματα μας φέρνουν κοντά στο επιθυμητό και μας πηγαίνουν ένα βήμα παρακάτω. Η ουσία ίσως βρίσκεται στο να ξέρουμε εμείς τι πραγματικά θέλουμε και πώς μπορούμε να το κατακτήσουμε.

¨H Aρχή είναι το Ημισυ του Παντός……¨   

 ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!

Το γονικό πένθος και οι παράγοντες που το επηρεάζουν

Tweet

Είναι κοινώς αποδεκτό πως το πένθος ενός γονέα μετά την απώλεια του παιδιού του αποτελεί μια από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες ζωής. Το πένθος αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις,διαρκεί για το υπόλοιπο της ζωής του γονέα έχοντας διακυμάνσεις στην ένταση και τον τρόπο εκδηλωσής του. Η διαφορά του πένθους των γονέων οφείλεται κυρίως στην ιδιαίτερη φύση-βιολογική,ψυχοκοινωνική-της σχέσης γονιού-παιδιού. Το παιδί είναι για τους γονείς η συνέχειά τους στο χρόνο, ο μοναδικός δρόμος προς την αιωνιότητα με αποτέλεσμα μετά το θάνατο του να νιώθουν πως πλήττεται η αυτοεικόνα τους και οι προσδοκίες για το μέλλον.

Πολύ σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή του γονέα διαδραματίζει η προσωπικότητα του, ο τρόπος που αντιμετωπίζει γενικά τις στρεσσογόνες καταστάσεις στη ζωή του, η προυπάρχουσα σχέση με το παιδί και η επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.

Γονείς που έχουν βιώσει στο παρελθόν και άλλες απώλειες τείνουν να προσαρμόζονται πιο εύκολα είτε διότι χρησιμοποιούν γνώριμες στρατηγικές αντιμετώπισης, είτε διότι γι'αυτούς είναι πιο εύκολη η έκφραση των συναισθημάτων τους.

Η δυσκολία νοηματοδότησης του θανάτου του παιδιού που αντιτίθεται στους φυσικούς νόμους, είναι ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο στο πένθος των γονέων. Φαίνεται όμως, πως μέσα στο χρόνο οι τελευταίοι κατορθώνουν να νοηματοδοτήσουν θετικά την απώλεια του παιδιού τους εστιάζοντας κυρίως στη ζωή και όχι στο θάνατό του. 

Το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στον φύλακα Άγγελό μας και την οικογένειά του που μας παραδίδει μαθήματα ζωής και αξιοπρέπειας.

Διακοπές τέλος...Γονείς εκμεταλλευτείτε το!

Tweet

Για κάποιους οι φετινές καλοκαιρινές διακοπές έφτασαν στο τέλος τους, για κάποιους τώρα ξεκινάνε, για άλλους τελειώνουν τις επόμενες ημέρες ενώ για κάποιους άλλους οι διακοπές τους περιορίστηκαν εντός των τειχών της πόλης... Τα πατρικά και τα μητρικά χωριά είχαν τη τιμητική τους το καλοκαίρι και τα παιδιά ξέφυγαν τελείως από τη δομημένη και οργανωμένη καθημερινότητα του χειμώνα. Και τώρα που επιστρέψατε στη πόλη θα αναρωτιέστε σίγουρα πως θα απασχολήσετε το "αγριμάκι" σας κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού.

Ακόμα και εάν οι διακοπές σας και η διαφυγή σας από τη καθημερινότητα, τόσο η δική σας όσο και του παιδιού σας διήρκησαν ελάχιστες μέρες, έχουν να σας προσφέρουν πολύ χρήσιμο υλικό προκειμένου να απασχοληθεί δημιουργικά το παιδί σας στο σπίτι και να αποχαιρετήσει ομαλά το φετινό καλοκαίρι.

Παρακάτω ακολουθούν απλές προτάσεις για το πως μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τη περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών παρόλο που αυτές μπορεί να έχουν ήδη τελειώσει.

• Ενθαρρύνετε το παιδί σας ν' ασχοληθεί με την εμπειρία των καλοκαιρινών διακοπών του και ν' αναπολήσει τόσο τις καλές όσο και τις κακές στιγμές τους. Πάρτε ένα λευκό χαρτί, χωρίστε το σε δύο μέρη και βάλτε τους τίτλους: "Τι μου άρεσε στις φετινές καλοκαιρινές διακοπές" και "Τι δε μου άρεσε στις φετινές καλοκαιρινές διακοπές". Αφήστε τη λίστα κενή βάζοντας τουλάχιστον πέντε κουκκίδες στο κάθε μέρος και δώστε τη στο παιδί σας να τη συμπληρώσει. Συμπληρώνοντάς τη είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να θυμηθεί ορθογραφικούς και συντακτικούς κανόνες, ν' αναγνωρίσει τα συναισθήματα που του άφησαν οι φετινές διακοπές του και να τα επικοινωνήσει μ' εσάς. Στο τέλος της σελίδας αφήστε κενό χώρο βάζοντας το τίτλο: "Οι προτάσεις μου για τις επόμενες καλοκαιρινές διακοπές μας". Όλη τη παραπάνω διαδικασία δε θα ήταν αποτελεσματικό να την επιβάλλετε στο παιδί σας αλλά να του τη προτείνετε. Επιπλέον θα ήταν βοηθητικό εάν του ξεκαθαρίζατε ότι τη λίστα αυτή δε θα τη διαβάσετε εσείς παρά μόνο εάν το θελήσει το ίδιο, ενώ τις προτάσεις του θα τις κρατήσετε για να λάβετε όσες μπορείτε υπόψη σας στην οργάνωση των επόμενων διακοπών σας.
• Εκτυπώστε τις φετινές καλοκαιρινές φωτογραφίες και δώστε τις στο παιδί σας να διαλέξει τις αγαπημένες του. Προτείνετε του να φτιάξει ένα κολάζ για το δωμάτιό του μ' αυτές, είτε μόνο είτε με τη βοήθεια σας εάν το επιθυμεί. Η συμμετοχή σας στη παραπάνω διαδικασία είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να περάσετε δημιουργικό και ποιοτικό χρόνο με το παιδί σας.
• Σε περίπτωση που το παιδί σας έχει τη τάση να μαζεύει από τη θάλασσα βοτσαλάκια, κοχύλια και άλλα αναμνηστικού τύπου πράγματα από τις διακοπές του, μπορείτε να του προτείνετε να κατασκευάσει με τη βοήθειά σας ή μόνο του κάποιο αναμνηστικό δώρο για το φίλο του ή ένα στολίδι για το δωμάτιο του, γράφοντας πάνω το όνομα του μέρους των φετινών διακοπών του.
• Εάν στο παιδί σας αρέσει ιδιαίτερα να διαβάζει κόμικς, προτείνετέ του να φτιάξει το ίδιο ένα κόμικ με τις δικές σας καλοκαιρινές διακοπές. Μπορεί να εμπνευστεί από το μέρος το οποίο επισκεφτήκατε, να επιλέξει ήρωες εμπνευσμένους από τους ανθρώπους που συναντήσατε ή περάσατε τις διακοπές σας (π.χ. τον παππού, τη γιαγιά, θείες και ξαδέρφια εάν ο τόπος των διακοπών σας ήταν το χωριό ή τον φούρναρη, τον κύριο-α της υποδοχής στα δωμάτια ή παιδιά που γνώρισε στις διακοπές σε περίπτωση που επισκεφτήκατε κάποιο άγνωστο μέρος). Μπορεί να σχεδιάσει με τη βοήθεια σας τα σκίτσα (είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι όμορφα σχεδιασμένα, αντιθέτως είναι προτιμότερο να είναι αστεία σχεδιασμένα), να τα χρωματίσει, να γράψει τους διαλόγους και το σενάριο καθώς επίσης να δώσει ένα τίτλο. Χωρίς αμφιβολία, το χειμώνα θα είναι μια ευχάριστη νότα τόσο για εσάς όσο και για το παιδί σας να ανατρέχετε στη βιβλιοθήκη και να διαβάζετε το κόμικ των διακοπών σας!

Όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο παρά κάποιες ενδεικτικές απλές προτάσεις αξιοποίησης της ευεργετικής δράσης των διακοπών για τα παιδιά ακόμα και όταν αυτές έχουν τελειώσει! Αν δυσκολεύεστε και εσείς στη προσαρμογή στη καθημερινότητα που ακολουθεί το καλοκαίρι δε χάνετε να τις δοκιμάσετε και εσείς!

Καλή προσαρμογή σε όλους, μικρούς και μεγάλους!!

Κάνε ένα βήμα, να κάνω εγώ το επόμενο..

Tweet

 

Αρχές Αυγούστου..Ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού!Αυτό το καλοκαίρι, κάποιους τους βρήκε να παντρεύονται, άλλους να χωρίζουν, άλλοι απέκτησαν νέο μέλος στην οικογένεια τους, κάποιοι ερωτεύτηκαν, άλλοι απολύθηκαν από την δουλειά τους, άλλοι προσλήφθηκαν..τόσες διαφορετικές καταστάσεις, όσο διαφορετικοί είμαστε και οι άνιθρωποι μεταξύ μας..Η ζωή είναι γεμάτη χαρές και λύπες, στεναχώριες αλλά και χαμόγελα και όλα αυτά συμβάλλουν στο παζλ της καθημερινότητάς μας..

Σε όλα αυτά δεν είμαστε μόνοι μας..μπορεί ο καθένας να τα βιώνει με τον δικό του τρόπο, όμως υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που συμπάσχουν όπως είναι ο/η σύντροφος μας, η οικογένεια μας, οι φίλοι μας..

Κάποιες φορές τους χρειαζόμαστε για να  μπορέσουμε να "ξεκολλήσουμε" από μια κατάσταση, να την δούμε με πιο αντικειμενική ματιά..να αντιληφθούμε ότι κάθε κατάσταση ξεπερνιέται με μικρό ή μεγάλο κόστος..και ότι δεν είμαστε μόνοι μας..

Κάποιες φορές ζητάμε έμμεσα από τον άλλον να μας δείξει ένα δρόμο, να κάνει εκείνος ένα βήμα για να κάνουμε εμείς το επόμενο..

Σημασία έχει να προσπαθούμε να βρούμε λύση σε ό,τι μας βασανίζει, να σκεφτόμαστε ποιες είναι οι επιλογές, αλλά και οι ευκαιρίες οι οποίες μας παρουσιαζονται και να τις αξιοποιούμε κατάλληλα, χωρίς να αφήνουμε τον χρόνο να κυλάει..

Το πιο σπουδαίο είναι να αντιλαμβανόμαστε τι μπορούμε να κάνουνε από'δω και πέρα και όχι τι έγινε..γιατί αυτό που έγινε, δεν μπορεί να αλλάξει..Αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι το μέλλον και να το φτιάξουμε όπως εμείς επιθυμούμε, αρκεί να προσπαθήσουμε γι'αυτό..

Καλή συνέχεια..

Καλό καλοκαίρι και καλό σεξ!

Tweet

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που όλοι περιμένουμε. Ήλιος, θάλασσα, παρέα με φίλους ΚΑΙ...???
Έχει παρατηρηθεί πως λόγω της ανεβασμένης μας διάθεσης το καλοκαίρι, η επιθυμία μας για σεξ αυξάνεται και η απόδοσή μας βελτιώνεται. Το άγχος της καθημερινότητας, οι εργασιακές υποχρεώσεις, η κυκλοφοριακή συμφόρηση και η αστάθεια της θερμοκρασίας που τείνουν να μας ταλαιπωρούν τον υπόλοιπο χρόνο δεν είναι πια η ύψιστη προτεραιότητα.
Βέβαια, η ευφορία που νιώθουμε ευθύνεται αρκετές φορές για τις διαλύσεις σχέσεων και τις απιστίες. Πόσες φορές δεν έχετε χωρίσει λίγο πριν το καλοκαίρι με την δικαιολογία πως είτε εσείς είτε το ταίρι σας θέλετε να μείνετε για λίγο μόνος/η και να σκεφθείτε...?Από την άλλη, η καλοκαιρινή ευεξία έχει συμβάλλει στις συλλήψεις βρεφών καθώς έχει παρατηρηθεί πως οι περισσότερες από αυτές πραγματοποιούνται το καλοκαίρι όταν το ζευγάρι απολαμβάνει τις διακοπές του χωρίς περιττές αρνητικές σκέψεις ακόμη και σε περιπτώσεις συντρόφων που προσπαθούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα να αποκτήσουν ένα παιδί και τελικά τη θερινή περίοδο τα κατάφεραν.
Γι'αυτό η συμβουλή είναι μία: Χαρείτε το καλοκαίρι σας, διασκεδάστε όσο μπορείτε σκεπτόμενοι πάντοτε τις συνέπειες των επιλογών σας για να διατηρήσετε την καλή σας διάθεση σε υψηλά επίπεδα και μετά τον Αύγουστο!!!

"Πες μου την αλήθεια...''

Tweet

«Δεν θέλω να μπω στο λεωφορείο, θέλω να με αφήσεις να δω το τρένο που θα περάσει….»… κι έτσι ξαφνικά όλα τα βλέμματα του λεωφορείου γύρισαν και κοίταξαν ένα μικρό παιδάκι που χάλαγε τον κόσμο με τις φωνές του και που ζητούσε απελπισμένα από τη γιαγιά του να περιμένουν λίγο ακόμη στη στάση για να δει το τρένο να περνάει. Σε ελάχιστο χρόνο ενεπλάκησαν όλοι οι επιβάτες, ο καθένας έλεγε κάτι δικό του, δικαιολογίες για το τρένο που δεν θα δει, ψέματα για το τρένο που θα δει εκεί που θα φτάσουν, κάποιος ύψωσε τη φωνή του για να το φοβίσει και να πάψει να γκρινιάζει και η γιαγιά ντροπιασμένη του έλεγε ότι δεν είναι καλό παιδί έτσι όπως συμπεριφέρεται…. η σκηνή τελείωσε με το παιδάκι να λέει στη γιαγιά του ότι είναι κακιά και να σπαράζει στο κλάμα..

Σκεφτόμουν πόση απελπισία ένιωθε εκείνο το παιδί που κανείς δεν μπήκε στον κόπο να του εξηγήσει με αλήθεια γιατί δεν θα μπορούσε να δει εκείνη τη μέρα το τρένο… έτυχε δε εκείνη η μέρα να είναι μέρα απεργίας…. πόσο θα το είχε ηρεμήσει αυτή η αλήθεια;;; Έχουμε μια τάση να προσπαθούμε να βρούμε λογικοφανείς δικαιολογίες για να εξηγήσουμε τα γεγονότα στα παιδιά και σπάνια μπαίνουμε στον κόπο να τους δώσουμε τις λογικές δικαιολογίες, τις αληθινές. Και μας κάνει εντύπωση όταν κι αυτά αργότερα απομακρύνονται από την αλήθεια…. ψέματα προς τους άλλους… ψέματα προς τον ίδιο τους τον εαυτό.

Όταν ήμασταν παιδιά βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε… θέλαμε κάτι που δεν είχαμε, με το αίσθημα του ανικανοποίητου ή νιώθαμε να μην μας καταλαβαίνουν και θέλαμε να δραπετεύσουμε από αυτό; Με μαγεύει πάντα το γεγονός πόσο μοναδικά διαφορετικοί είμαστε όλοι οι άνθρωποι… και όταν το ανάγω στα παιδιά πράγματι εντυπωσιάζομαι. Γιατί απλά τα παιδιά θέλουν να ακουστούν… θέλουν να αναδείξουν τη διαφορετικότητα τους, θέλουν να ξεχωρίσουν με τον τρόπο σκέψης τους…. και πνίγονται στα «μη» των ενηλίκων που τόσο θαυμάζουν την ομοιότητα και την ομοιογένεια.

Δεν θα μπορούσε βέβαια κανείς να υποστηρίξει ότι ένα παιδί μπορεί να μεγαλώσει χωρίς κανόνες, κάνοντας οτιδήποτε θέλει. Άλλωστε αυτοί οι κανόνες είναι που θα του ενισχύσουν την διαφορετικότητα και που θα του καλλιεργήσουν ελεύθερο πνεύμα. Και είναι βέβαια αυτοί οι κανόνες που θα  κάνουν το παιδί να νιώσει ασφαλές να εκφραστεί και δεκτικό στο να ακούει τους άλλους. Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνεται αποδεκτό το ίδιο το παιδί από τους  οικείους του. Επίσης είναι χρήσιμο οι σημαντικοί άλλοι να μην χαρακτηρίζουν ποτέ το ίδιο το παιδί αλλά τη συμπεριφορά του. Απαιτείται ηρεμία και σταθερότητα από τη πλευρά των γονέων και φυσικά θα πρέπει και οι ίδιοι να αποτελούν πρότυπο συμπεριφοράς για το παιδί τους. Κι αν κάτι είναι που καταδικάζουμε αυτή είναι η βία ( σωματική, λεκτική κλπ). Η βία φέρνει βία.

Είναι όμορφο και πολύ δημιουργικό να αφήνουμε τα παιδιά να εκφράζονται, να είμαστε κοντά τους, να κατεβαίνουμε στο ύψος τους (ή μήπως θα έπρεπε να πω να ανεβαίνουμε;), να τους δείχνουμε εμπιστοσύνη, να τα αφήνουμε να κάνουν λάθη, να τα μάθουμε να αποδέχονται τον εαυτό τους, με όλες τις αδυναμίες του….

 Ο μικρός στο λεωφορείο ήθελε απλά να δει ένα τρένο…. γιατί κανείς δεν του εξήγησε για την απεργία;

Γιατί δε μπορώ να εμπιστευτώ τον/την σύντροφό μου;

Tweet

Δεν υπάρχει χειρότερη μοναξιά από την έλλειψη εμπιστοσύνης....(George Eliot)

Για κάποιους ανθρώπους φαντάζει εξωπραγματικό να αφεθούν σε μια σχέση και να εμπιστευτούν τον/την σύντροφό τους χωρίς δεύτερη σκέψη, ακόμα και όταν αυτός-ή δεν δίνει καμιά αφορμή για κάτι τέτοιο. Αν ζητήσουμε από τους ανθρώπους αυτούς να κάνουν μια λίστα με τα γεγονότα και όχι με τις υποκειμενικές πεποιθήσεις τους, με τις αποδείξεις ή έστω με τις ενδείξεις που μπορεί να δικαιολογούν την έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον/την σύντροφο τους, το πιθανότερο είναι η λίστα αυτή να μείνει κενή...

   Αν λοιπόν η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι ένα παγιωμένο πρότυπο συμπεριφοράς που υιοθετείτε με συνέπεια και σταθερότητα στις σχέσεις σας, τόσο με τους συντρόφους σας όσο και με τα κοντινά σας πρόσωπα, τότε μάλλον έχετε πέσει στην παγίδα της δυσπιστίας και της κακοποίησης.

   Αν νιώθετε ότι οι σχέσεις σας δε σας προσφέρουν τη δυνατότητα να χαλαρώσετε και τις βιώνετε σαν επικίνδυνες και απρόβλπετες, αν νιώθετε ότι οι άνθρωποι σας προδίδουν, σας εκμεταλλεύονται και σας χρησιμοποιούν και ότι πρέπει να βρίσκεστε διαρκώς σε επιφυλακή μαζί τους, τότε υπάρχει ριζωμένη μέσα σας, από την παιδική ακόμα ηλικία, η παγίδα της δυσπιστίας που σας εμποδίζει να χτίσετε σχέσεις εμπιστοσύνης.

   Τα παιδιά που στην παιδική τους ηλικία έχουν υποστεί σεξουαλική, σωματική ή λεκτική κακοποίηση από κάποιο κοντινό τους άτομο, το πιθανότερο είναι σαν ενήλικες να εκδηλώνουν δυσλειτουργικές συμπεριφορές που πηγάζουν από την παγίδα της δυσπιστίας. Όμως, σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι να αναφερθεί σε τόσο ακραίες ψυχολογικά καταστάσεις, αλλά σε ανθρώπους που έχουν πέσει στη παγίδα της δυσπιστίας χωρίς να έχουν βιώσει απαραίτητα κάποιας μορφής κακοποίησης στο παρελθόν και εκδηλώνουν δύσπιστες συμπεριφορές προς τον/την σύντροφό τους παραμένοντας όμως αρκετά λειτουργικοί στη καθημερινότητα τους. 

   Η ενήλικη ζωή του καθενός μας κατά ένα μεγάλο ποσοστό επηρεάζεται αρκετά από τα βιώματά μας από το οικογενειακό περιβάλλον. Έτσι λοιπόν εάν κάποιος στην οικογένεια σας πείραζε διαρκώς ή σας υποβίβαζε, εάν σας έλεγε μονίμως ψέμματα, πρόδιδε την εμπιστοσύνη σας, εκμεταλλεύοταν τις αδυναμίες σας, σας χειριζόνταν κακοπροαίρετα και σας έδινε υποσχέσεις που δεν είχε σκοπό να κρατήσει, εάν σας εξανάγκαζαν επί μονίμου βάσεως να κάνετε κάποια πράγματα υπό την απειλή της αυστηρής τιμωρίας καθώς επίσης και εάν σας προειδοποιούσαν διαρκώς να μην εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που είναι γύρω σας, τότε είναι πολύ πιθανό σαν ενήλικες να έχετε πέσει στην παγίδα της δυσπιστίας και να λειτουργείτε με παρόμοιο τρόπο στις σχέσεις σας με εκείνο που υιοθετούν τα παιδιά που έχουν υποστεί κάποια μορφή κακοποίησης.

    Στις σχέσεις σας λοιπόν με τον/την συντροφό σας, ακόμα και όταν έχετε μια "καλή" σχέση, μπορεί να κάνετε πράγματα που θα τη μετατρέψουν σε σχέση "κακοποίησης". Γίνεστε λοιπόν το άτομο αυτό που προξενεί κακό τόσο στη σχέση όσο και στον ίδιο του τον εαυτό. Άλλωστε ένα από τα παράδοξα της ζωής είναι ότι επαναλαμβάνουμε διαρκώς τα ίδια αυτοκαταστροφικά σενάρια, μια τάση που ο Freud έχει ονομάσει καταναγκασμό της επανάληψης. 

   Έτσι λοιπόν, στην ερωτική σας σχέση, προκειμένου να ανακυκλώσετε γνωστά σ' εσάς μοτίβα όπου οι άνθρωποι σας πληγώνουν και σας εκμεταλλέυονται, μπορεί να κατηγορείτε τον/την σύντροφό σας ότι προσπαθεί να σας πληγώσει ενώ δεν έχει δείξει καμιά τέτοια πρόθεση, ίσως να υπερτονίζεται τα αρνητικά στοιχεία του/της περιφρονώντας τις εκδηλώσεις της αγάπης του/της προς εσάς, να διεστραβλώνετε τα λόγια του κάνοντας τα να φαίνονται σαν παρατηρήσεις και μομφές καθώς επίσης να επινοείτε αυτοσχέδια "τεστ", προκειμένου να ελέγξετε εάν σας είναι πιστός/πιστή, έχοντας όμως εξαρχής την προκατάληψη και την πεποίθηση ότι δε πρόκειται να περάσει το τέστ και έτσι να επιβεβαιώσει τις υποψίες σας.(αυτοεκπληρούμενη προφητεία).

   Αυτό λοιπόν που μπορεί να σας χαρακτηρίζει είναι να νιώθετε την ανάγκη να χτίσετε τη σχέση σας με τέτοιο τρόπο ώστε να επιβεβαίωσετε τη παγίδα της δυσπιστίας που έχετε από παιδί ενθαρρύνοντας τον/την συντροφό σας, που κάτω υπό άλλες συνθήκες θα ήταν πολύ καλό/ή μαζί σας, να σας φερθεί άσχημα... Αυτό μπορεί να το κατορθώνετε με το να μειώνετε την αξία σας στη σχέση, να υποχωρείτε στις απαιτήσεις του/της συντρόφου υποβιβάζοντας τον εαυτό σας και εκπέμποντας "μηνύματα" ότι σας αξίζει να σας εκμεταλλευτεί και σας αξίζει να ζείτε με καχυποψία και δυσπιστία απέναντι του/της. Φυσικά όλα αυτά κρύβουν και μια μεγάλη δόση ανασφάλειας και προβολής των συναισθηματικών κενών σας στον/στην σύντροφό σας.

  Η παγίδα της δυσπιστίας και της κακοποίησης είναι ένα γνωστικό σχήμα που είναι σχετικά δύσκολο να αλλάξει αλλά σαφέστατα όχι ακατόρθωτο.... Επιπλέον δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορεί να αλλάξει το σχήμα αυτό εξαρτάται και από τον βαθμό που έχει πέσει  στη συγκεκριμένη παγίδα ο καθένας από εμάς. Υπάρχουν απλές τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν ατομικά από τον καθένα που παρουσιάζει λιγότερο δυσλειτουργικές συμπεριφορές σε σχέση με την έλλειψη εμπιστοσύνης, όπως η καταγραφή λίστας γεγονότων, σκέψεων και συναισθημάτων, ενώ για πιο δυσλειτουργικές συμπεριφορές συνιστάται η επίσκεψη σ' ένα ειδικό ψυχικής υγείας.

Αυτογνωσία: Μία λέξη με μεγάλη σημασία

Tweet

O ανθρώπινος νους είναι εξοπλισμένος με έναν “καθρέπτη” που αντανακλά την πραγματικότητα και ένα “εσωτερικό μάτι” που ατενίζει και κατανοεί αυτή την αντανάκλαση.

Richard Rorty(1979)

 Αυτογνωσία σημαίνει να γνωρίζω τον εαυτό μου…Να γνωρίζω τα προτερήματα μου, τα ελαττώματα μου, τα δυνατά μου σημεία, την αχίλλειο πτέρνα μου, τις συναισθηματικές μου αντιδράσεις, τι με κρατάει «δέσμιο» σε καταστάσεις ή πρόσωπα και πάνω απ’όλα να γνωρίζω ότι δεν υπάρχει το «τέλειο» άτομο..

Όταν γνωρίζουμε όλα αυτά από τα οποία αποτελούμαστε έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για την επιτυχία καθώς μπορούμε να αντιληφθούμε τι χρειάζεται να «διορθώσουμε» και τι χρειάζεται να ενισχύσουμε για να πάμε μπροστά στην ζωή μας.

Στο χτίσιμο της αυτογνωσίας μας παίζουν ιδιαίτερο ρόλο κατά την παιδική ηλικία οι «σημαντικοί άλλοι», οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν, οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι φίλοι μας και στην μετέπειτα πορεία μας προστίθενται οι εμπειρίες μας, οι άνθρωποι που επιλέγουμε στην ζωής μας και όλα αυτά συμβάλλουν σ αυτό που είμαστε..

Η αυτογνωσία μας βοηθάει να θέτουμε στόχους κ να τους επιτυγχάνουμε, να αναπτύσσουμε υγιείς σχέσεις και να πορευόμαστε μια ευτυχισμένη ζωή..Ουσιαστικά είναι η δύναμη μας, καθώς λειτουργούμε βάση της γνώσης που έχουμε για τον εαυτό μας..

Πρόκειται για μια διαδικασία η οποία πραγματοποιείται με το πέρασμα των χρόνων, αλλά η αρχή της είναι στην παιδική ηλικία. Σημαντικό ρόλο παίζει η ενθάρρυνση και η επιβράβευση των γονιών. Όσοι είστε γονείς, μην ξεχνάτε να λέτε ένα μπράβο στα παιδιά σας ακόμα και για την πιο μικρή προσπάθεια που αντιλαμβάνεστε ότι κάνουν. Για παράδειγμα, ένα παιδί το οποίο προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και να περπατήσει, εσείς να είστε δίπλα του να το επιβραβεύσετε, να «χειροκροτήσετε» την προσπάθεια του.

Ένα παιδί που σας φέρνει μια ζωγραφιά, μην την αγνοήσετε για να την δείτε αργότερα, αγκαλιάστε το παιδί σας και εκφράστε του πόσο πολύ σας αρέσει και πόσο καλά τα έχει καταφέρει..

Ανάγκη για επιβράβευση και ενθάρρυνση δεν έχουν  μόνο τα παιδιά, αλλά και οι έφηβοι και οι ενήλικες και όλοι μας σε όποιο χώρο και αν βρισκόμαστε, στο σπίτι, στο σχολείο, στον εργασιακό χώρο.Στο σχολείο υπάρχουν οι μαθητές οι οποίοι κοπιάζουν και το μπράβο του δάσκαλου και του καθηγητή μπορεί να γίνει το έναυσμα για μεγαλύτερη προσπάθεια και ακόμα καλύτερες επιδόσεις.

Στον εργασιακό χώρο, οι προϊστάμενοι και οι ιεραρχικά ανώτεροι να χρησιμοποιείτε την ενθάρρυνση και την λεκτική ανταμοιβή καθώς μια καλή κουβέντα και θετική αναγνώριση αποτελεί κίνητρο για να εργαστεί κάποιος με περισσότερο κέφι και ενδιαφέρον.

Το ίδιο ισχύει και στις φιλικές και προσωπικές μας σχέσεις..Μ αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι εκτιμάμε τον άλλον και η εκτίμηση απέναντι στους άλλους αλλά και στον εαυτό μας είναι μια από τις πιο βασικές ανθρώπινες ανάγκες..